Każdy słyszał o kuratorze sądowym. Mniej więcej każdy z nas wie, czym się zajmuje i jaka jest jego rola. Może nie każdy, że jest funkcjonariuszem publicznym. Wiele osób nie zazdrości im pracy, a wręcz nie wyobraża sobie w niej siebie. Czasami się nim straszy – dzieci, a nawet dorosłych, którzy wierzą, że „przyjdzie kurator i zabierze dzieci”. Są też tacy, którzy kojarzą kuratora z kontaktem z dzieckiem, bo tylko w jego obecności mogą go realizować.

Okazuje się jednak, że jak się chwilę z takim kuratorem porozmawia, można nabrać zupełnie nowej perspektywy na to, kim jest, jaka jest jego rola i jakie ma uprawnienia w zakresie realizowanych obowiązków – zarówno tych, o charakterze wychowawczo-resocjalizacyjnym, jak i kontrolnych.

O tym, jak mimo upływu lat, można z misją i zaangażowaniem wykonywać ten niełatwy zawód, pamiętając przy tym, o potrzebach ludzi, z którymi się pracuje, rozmawiam z Przewodniczącą Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Kuratorów Sądowych, Panią Aleksandrą Szewera-Nalewajek.

W trakcie rozmowy znalazłyśmy nawet kilka punktów stycznych w pracy kuratora i mediatora, choć oczywiście nie da się tych profesji w żaden sposób do siebie porównać. 🙂